Na 3 goede overwinningen in de haaglanden cup stond voor de 13-1 afgelopen woensdag de halve finale op het programma tegen het zeer sterke VELO. Een team dat deze periode bovenin meedraaide in de 4^e periode en in eerdere rondes top amateurploegen als DSO en Wilhelmus uit wist te schakelen. Dankzij een oefenwedstrijd in de winterstop wisten onze jongens al waar ze zich op voor konden bereiden. Eerlijkheidshalve moet gezegd worden dat wij de underdog waren deze avond. De vele Wateringse supporters en het vuurwerk wat klaar stond om bij elk doelpunt af te steken gaven aan dat de tegenstander het hiermee eens was. Dan moet je soms als trainers het plan aanpassen en voor het resultaat gaan, lastig, want dat gaat tegen onze principes in. Altijd uitgaan van je eigen kracht! Er werd dus gekozen voor een 4-5-1 opstelling. De controle houden en loeren op kansen. Klinkt heel simpel, maar zelfs in de seniorenselectie elftallen waarin ik gespeeld heb bleek het vaak lastig om je daar een hele wedstrijd aan te houden. Wat een discipline wist de 13-1 op de mat te leggen. Na 30 minuten zochten we met een 0-0 stand de kleedkamer op. Malik wist 2 keer goed redding te brengen, maar verder gaven verdedigers Sharwin, Maxim, Juregan en Robin niks weg. Van de 1^e drie wisten we al dat ze dit konden, maar Robin staat normaal in de spits? Op trainingen toonde hij al aan goed te kunnen voetballen met het spel voor zich en vandaag kwam alles eruit. Verdedigend ijzersterk en belangrijk in balbezit. Op het middenveld speelde Just op rechts een geweldige wedstrijd. Zat overal tussen en zocht de diepte waar dat kon. Op links ging Dmitri geen duel uit de weg. Het centrale trio bestond uit Levi, Geronimo en Davey. Geronimo ving de “10” op en was de stofzuiger op het middenveld, Levi ontfermde zich over de “6” en voorkwam dat die op kon bouwen en Davey dekte constant door op de opkomende verdedigers. Het middenveld stond als een huis! Voorin had Misha de taak om te loeren op de kansen en te reageren op de diepe bal. Het plan stond en werd tot in perfectie uitgevoerd. Invallers Annikki, Sebaas en Sebas kwamen binnen de lijnen en gingen met dezelfde inzet verder als hun voorgangers. VELO moest en bleef aanvallen, maar creëerde geen echte kansen. Wat schoten van afstand, waarvan er 1 nog op de lat belandde, maar verder werd er door Die Haghe niks weggegeven. Hierdoor eindigde de wedstrijd in 0-0, een ijzersterke prestatie tegen een goede tegenstander. Het vuurwerk werd weer ingepakt, want nu kwam het aan op strafschoppen en die loterij kan iedereen winnen.

Ga er maar voor staan als je 12 jaar oud bent, achter de goal zeker 60 supporters van de tegenstander zwaaiend en roepend om je uit je concentratie te halen. Vijf spelers steken moedig hun hand op. VELO 1-0, Davey legt als eerste aan en schiet de bal feilloos in de kruising, 1-1. VELO 2-1, Maxim hard en laag in de hoek, 2-2. Daar hebben we VELO weer 3-2, Malik raakt hem nog aan, maar helaas. Zelf ben ik inmiddels grijs en 5 jaar ouder, maar Levi is aan de beurt en dat zit wel goed. 3-3 geplaatst in de hoek. Na de 4-3 van VELO is Dmitri aan de beurt, vol overtuiging schiet hij hard en laag richting goal, maar de keeper gaat de goede hoek in en brengt redding. Geen verwijten, want nogmaals, ga er maar achter staan. Daar is moed voor nodig! VELO maakt de laatste en is door naar de finale. Uiteindelijk kan er maar 1 team winnen en ondanks dat dit vanavond VELO is hebben we zeker niet verloren!!! Complimenten van de tegenstander, trainers en scheidsrechter koop je weinig voor direct na zo’n wedstrijd. Ik hoop dat alle spelers in de komende dagen wel gaan inzien wat een geweldige prestatie ze geleverd hebben, als trainers zijn we onwijs trots op het team en kijken we uit naar volgend seizoen. Een trotse assistent-trainer! Die Haghe 13-1 wenst VELO veel succes in de finale!