Die Haghe staat al jaren bekend als een club waar veel expats spelen. Logisch, met de internationale school in je achtertuin. Ook de 13-1 is goed vertegenwoordigt, we hebben spelers uit Mexico, Rusland, Ethiopië, zelfs spelers die in hun jonge leven al de halve wereld hebben gezien. Google translate is dan ook een noodzakelijke app geworden op mijn telefoon als teamouder. Vreemde is dat ik “gewoon” in het Nederlands met iedereen kan communiceren, tot zaterdagochtend tenminste. Ik krijg een appje binnen in een vreemde taal, vertaal het, en lees dat we door ziekte en blessures maar 11 man hebben en geen keeper. Trainster Sandra zit naast me en zegt dat ze de taal herkend, het is Westlands. Blijkt dat we in dit internationale gezelschap ook iemand hebben die geen stempel in zijn paspoort krijgt als we afreizen naar s’ Gravenzande, trainer Jeroen speelt namelijk een “thuiswedstrijd”. Het hele dorp is opgetrommeld om naar zijn 13-1 te komen kijken, rijen dik staan ze langs de lijn en dat zegt wat aangezien we al om 8.45 spelen. De zenuwen zijn dan ook wel een beetje te voelen.  Waarom weet ik niet precies, want er is weer ijzersterk getraind deze week. Oké, hoe ga je het probleem van de keeper oplossen??? Gelukkig zijn er diverse spelers bereid op doel te gaan staan en dus wordt er gekozen om te starten met Maxim. Het probleem van de wissels is gelukkig ook opgelost, Younes uit de 13-4 is bereid ons te komen helpen, onwijs bedankt Younes.

Achterin starten we met Geronimo, Sharwin, Joel en Juregan. Op het middenveld is Just weer de controleur, bijgestaan door Davey, Annikki en Levi en voorin starten we met Micha en Robin. Helaas zijn Dmitri en Sebas ziek en Malik geblesseerd.

Dit zijn de wedstrijden waarin je kan zien uit welk hout een team gesneden is, zonder wissels of “echte” keeper draait het niet om winnen (persoonlijk vind ik dat het nooit om winnen moet draaien in de jeugd, maar om ontwikkeling), als je 60 minuten als team alles geeft zal iedereen langs de lijn trots zijn ongeacht de uitslag. En alles wordt gegeven!!! De vier verdedigers winnen elk duel, Maxim verdient sowieso een compliment door op doel te gaan staan, maar er is slechts 1x op hem geschoten en dat is de verdienste van Sharwin, joel, Juregan en Geronimo. Op het middenveld zien we een goede wisselwerking tussen Levi en Just, posities overnemen en samen de as dichthouden. Rust bewarend aan de bal en de combinatie zoekend met hun overige middenvelders. Annikki maakt weer een paar prachtige acties op links en dribbelt om tegenstanders heen alsof het pionnen zijn. Op rechts strooit Davey met steekpasses en zet diverse keren de spitsen voor het doel. Die spitsen reageren alert. Eerst is het Robin die alleen op de doelman afgaat en de 0-1 op het scorebord zet. Dan kan Micha natuurlijk niet achter blijven en nog voor rust doet hij precies hetzelfde en staan we met 0-2 voor!

Na rust verandert er niet veel aan het spelbeeld. Een mooie aanval over rechts. Joel stuurt Geronimo weg. Die bereikt Robin in de diepte, Robin speelt af op Micha welke verlengt op Annikki. Met haar linker schiet ze de bal op de lat. Niet veel later een corner, Davey legt hem panklaar neer voor Robin, wiens schot geblokt wordt door het hoofd van een tegenstander. In de rebound schiet hij hem alsnog binnen, maar de goed fluitende scheidsrechter heeft al gefloten voor een hoofdblessure. Juregan veroverd de bal op links en stuurt Micha weg, een overtreding in de 16 tot gevolg en de bal op de stip. Levi heeft al laten zien koelbloedig te zijn vanaf 11 meter en de 0-3 is een feit. Dan breekt de tegenstander voor het eerst door, een lange sprint 1 op 1 richting onze doelman Maxim. Die geeft geen krimp en blijft kalm op de lijn staan om de bal te stoppen, klemvast! Centraal achterin geven Sharwin en Joel niks meer weg en verzorgen ze rustig de opbouw. Younes maakt zijn debuut nog in de spits en zo kan iedereen terugkijken op een mooie zaterdagochtend.

Wat een karakter heeft de 13-1 getoond, als team gestreden, geen moment verzaakt, dat stapje extra gedaan voor elkaar. Het is dan ook niet de vraag uit welk hout dit team gesneden is, ze zijn namelijk van staal! Daar kan je als trainer, ouder of wie dan ook die langs de lijn stond alleen maar trots op zijn en dus sluit ik weer af met….. Een trotse teamouder!