De ene wedstrijd is de andere niet. En de ene helft is de andere niet. De eerste helft bleven we nog redelijk dichtbij. De tweede helft lukte het niet meer zo goed om vooruit te voetballen en rustig op te bouwen. Twee snelle tegendoelpunten beïnvloedden daarna niet alleen het scorebord maar ook ons zelfvertrouwen aan de bal. Gelukkig wisten we nog even de schouders eronder te zetten om tenminste met een treffer naar huis te kunnen gaan. Met als resultaat een 5-1 nederlaag.  Tijdens de wedstrijd werden onze jongens en Amina weer volop aangemoedigd door ouders, zusjes, opa en oma's. Soms een verzuchting van de spanning of frustratie, maar vooral veel aanmoedigingen.

 "Ik krijg hier een maagzweer van".  "Doorgaan Die Haghe, dat doelpunt komt heus wel!"

Maar was deze tegenstander ondanks de grote uitslag nu zo veel beter? Volgens mij niet. De eindstand is niet een goed beeld van het spel. Op wat momenten hadden we pech of waren we ongelukkig in de keuzes die we maakten. Verder zullen we om te winnen ook zelf beter moeten gaan spelen en alles geven. Voldoende punten om aan verder te werken na de herfstvakantie. Over die herfstvakantie gesproken. Fijne vakantie allemaal! John de vader van Rens