Vanavond staat de afgekeurde wedstrijd bij Duindorp op het programma. Gelukkig zien we in de wedstrijdzaken app dat we dit keer wel op kunstgras spelen. De warming up moeten we echter op veld 2 afwerken. Door de zeer slechte verlichting kan ik het veld niet vinden, achter het kunstgras laat ik mij vertellen. Kom terecht op een grasveldje vol kuilen en bulten, voorzichtig lopen, anders verzwik ik mijn enkel lopend richting het 2^e veld. Terwijl ik onder een boom sta, nog steeds zoekend naar het veld, blijk ik hier al op te staan. Gelukkig alleen de warming up, of toch niet? We zijn verplaatst naar dit veld. Ik kan dan een heel mooi verslag schrijven van de wedstrijd, maar het feit is dat ik de helft niet heb gezien en dat is soms maar beter ook. Duindorp speelde met het mes tussen de tanden en dat mag. Daar is een scheidsrechter voor om alles in goede banen te leiden, wat hij ook veelvuldig deed. De goede man gaf echter toe in de rust dat hij ook niet alles zag vanwege de verlichting. Voor Die Haghe een mooie les om je niet uit de tent te laten lokken. Als je bovenaan staat doet iedereen er alles aan om van je te winnen, andersom zijn wij ook weleens extra gemotiveerd geweest om een koploper te verslaan. Je hoofd koel houden en de punten mee naar huis nemen is dan het belangrijkste. Een groot compliment is het dan waard om te zien dat iedereen dat ook deed. Het veldspel was deze avond gelijk aan de kwaliteit van het veld. We combineerden moeizaam, wisten elkaar niet te vinden en gingen mee in het” lange ballen en strijd “voetbal van de tegenstander. Wat ook gezien kan worden als een compliment naar de tegenstander aangezien die ons het voetbal onmogelijk maakte.

Een wedstrijd om snel te vergeten, zakelijk gevoetbald en de winst over de streep getrokken. Wat we niet mogen vergeten is de geweldige droge uithaal van buiten de 16 in de bovenhoek van Glenn, die daarmee de 1-0 op het scorebord zette. Of Misha die weggestoken werd en de keeper passeerde om er 2-0 van te maken. De 2-1 vergeten we wel, foutjes horen bij voetbal en miscommunicatie ook.

De eerste keer dat het 3-1 werd moeten we wel vergeten, een mooie 1-2 tussen Sebas en Levi werd beheerst om de keeper geschoten door Sebas. De grensrechter had vermoedelijk ook last van het slechte licht en dacht dat het buitenspel was. De scheids had al aangegeven het af en toe niet te zien en ging met de grens mee, dus was het toch weer 2-1.

Gelukkig zette ik net op tijd mijn zaklamp aan waardoor ik het mooiste doelpunt van de wedstrijd wel heb gezien. Vanuit een corner weet Sebas met een geweldige omhaal in de kruising aan alle onzekerheid een einde te maken. De ontlading is groot, de punten gaan de tas van Maarten in en we kijken vooruit naar komende zaterdag waar we op visite gaan bij V.C.S. Een trotse assistent-trainer!