Zaterdag morgen, de wekker gaat. Buiten is het nog donker en heel even denk ik dat ik naar mijn werk moet. Wie gaat er nou zo vroeg zijn bed uit om te voetballen? 8.30 uur blaast de scheidsrechter voor de eerste keer voor een aftrap voor RAS, dat er velen zouden volgen konden we op dat moment nog niet weten. Wat we wel weten is dat Annikki er niet bij is en Ozzy nog geblesseerd is. Sebas, Davey en Just hebben groen licht gekregen van de fysio om het weer te gaan proberen. Dat zijn veel twijfelgevallen, maar gelukkig hebben we in Nahier iemand bereid gevonden die vrijwillig zo vroeg zijn bed uitkomt om ons te helpen. Vorige week en op de trainingen was al duidelijk te zien hoe we willen voetballen dit seizoen, opbouwen, verzorgd rondspelen, elkaar de bal gunnen en keihard werken bij balverlies. Dat dit er in zo’n korte tijd al ingeslepen is bij het team hadden we als trainers ook niet verwacht. Malik had wederom een rustige wedstrijd, deed goed mee in de opbouw, maar werd niet vaak getest door de tegenstander. Dan is het extra knap om 70 minuten alert te blijven en die enkele keer dat RAS erdoor kwam reageerde hij dan ook uiterst alert! Verdedigend was het centrale duo Maxim en Sharwin heer en meester, maar nog belangrijker was het dat zij aan de bal telkens de juiste keuze maakte en simpel speelden. Het was na een paar minuten Robin die op rechts de diepte in werd gestuurd, net als op de training kwam hij veelvuldig op als back. Dit keer leverde hij een pass af op onze spits Levi. Met zijn rug naar de goal kaatste Levi de bal op Glenn wiens schot geblokt werd. Sebas reageerde alert en al snel stond het 0-1. Een team doelpunt uit het boekje. Micha stuurde vervolgens Davey weg op rechts. Vanaf de zijlijn/ achterlijn wist hij de bal bij de 2^e paal in de kruising te schieten. Of dit een schot was of een voorzet hangt er waarschijnlijk vanaf aan wie je het vraagt, feit is wel dat de scheidsrechter weer mocht fluiten voor een aftrap en de 0-2 op het scorebord staat. Enkele minuten later spat een volley van Davey uiteen op de lat, waarmee we gelukkig wel weten dat hij geen last meer heeft van zijn liesblessure.

Het middenveld veroverd de bal, dit keer stuurt Davey Micha weg, die trekt de bal perfect voor en het is Levi die met links de bal langs de doelman schuift en de 0-3 aantekent. Dit keer is het Micha zelf die de bal veroverd en breed legt op Sebas welke zijn 2^e van de wedstrijd scoort en er 0-4 van maakt. Micha is nog niet klaar met zijn assists en besluit de bal nu te geven aan Robin en het staat 0-5. Met zijn linker maakt Robin er vlak daarna ook nog 0-6 van voor rust. Vanaf het begin wordt er getraind op het opkomen van de backs het middenveld in, dan is het prachtig om te zien hoe Juregan en Robin de gehele wedstrijd opkomen en meedoen aan het spel. Er los op combineren met middenvelders en aanvallers en zo kans na kans creëren. Robin zijn doelpunten waren dan ook een bekroning op zijn inzet en gedrevenheid op de training en wedstrijden de afgelopen periode. Over het middenveld gesproken…. Op t.v. hoor je vaak dat trainers een uitgebalanceerd middenveld willen hebben. Daar worden vaak miljoenen aan uitgegeven. Die Haghe JO14-1 heeft precies wat zij zoeken, en heeft daar de portemonnee niet voor hoeven trekken. Geronimo is de controleur, ijzersterk, 3 paar longen en zuiver in zijn passing. Davey is de verbindingsspeler, tactisch sterk, altijd op de juiste plaats, verlegt het spel en stuurt met steekpasses zijn voorhoedespelers weg. Glenn is de creatieve nummer 10, die voor veel dreiging zorgt. Just viel de 2^e helft in en is onze dynamische middenvelder, een kilometervreter. Overal te vinden op het middenveld, tel daar normaal Annikki nog bij op en menig Eredivisie trainer zou er jaloers op zijn.

De 2^e helft begint, wij nemen wat gas terug, Sebas krijgt rust en wordt vervangen door Just. Hierdoor schuift Glenn door naar linksbuiten. Het spelbeeld wordt wat rommeliger, in plaats van zelf de ruimte te bespelen lopen we mee met onze tegenstander. We zijn nog steeds dominant en geven nauwelijks wat weg. Bij vlagen laten we ook nog prachtige combinaties zien. Neem de 0-7, Glenn zakt in om de bal te vragen, hierdoor kan Levi de linker ruimte intrekken en een gat creëren in het centrum. Micha maakt hier goed gebruik van en gaat 1 op 1 op de doelman af om koelbloedig af te ronden. Davey krijgt ook rust en wordt vervangen door Nahier. Een moment van onoplettendheid geeft RAS de kans de eretreffer te maken waarna Levi nog 1 keer Micha wegstuurt, die legt breed op Glenn die voor het slotakkoord zorgt en er 1-8 van maakt.

Eigenlijk mag je dan niet kritisch zijn als trainers, maar als het team de lat zelf zo hoog legt mag je daar wel in meegaan. Een perfecte 1^e helft, hadden we de 2^e helft onze posities gehouden voorin en niet als team meegegaan in het tempo van de tegenstander, dan had deze net zo goed geweest als de 1^e helft.

Maar laten we eerlijk zijn, mijn gedachte zijn al 3 keer afgedwaald alleen bij het schijven van dit verslag.  Dus moeten we niet gewoon ongelofelijk trots zijn op de ontwikkeling die dit team doormaakt, de inzet die getoond wordt op de training en het prachtige spel wat op zaterdag op de mat wordt gelegd!!! Tot volgende week als we het opnemen tegen medekoploper HBS. Een trotse assistent-trainer!