Eindelijk, we mogen weer.  Na een heerlijke zomerstop stond 2 weken geleden de 1^e training op het programma. Kijken naar de enthousiaste groep spelers voor me besef ik me dat het voorstellen wel meevalt. Ik zie Malik, Robin, Maxim, Sharwin, Juregan, Geronimo, Just, Davey, Annikki, Levi en Mischa. Allemaal bekende gezichten van vorig jaar. Naast me staan Sandra en Jeroen, wat ook een vertrouwd beeld is. De “nieuwe” gezichten zijn ook niet echt nieuw, Ozzy heeft zich vorig jaar in de 13-2 dusdanig laten zien dat we blij zijn hem erbij te hebben. Sebas komt over van de 14-1 van vorig jaar, daar al een vaste waarde en nu een aanwinst voor ons team. Dat zijn pas 13 spelers en dat is best wel krap. Na de selectietrainingen is bewust gekozen om nummer 14 pas tijdens de voorbereiding te kiezen, deze lichting heeft namelijk het geluk dat we erg sterk zijn in de breedte en meerdere spelers maakte nog kans om deze plek in te vullen. Gelukkig staat de 14-2 onder leiding van trainer Nico, zullen 1 en 2 regelmatig samen trainen, en staan beide teams altijd voor elkaar klaar. Dat belooft een mooi en gezellig seizoen te worden!

Dan de wedstrijd, helaas heeft Ozzy nog last van een blessure die hem eind vorig seizoen al parten speelde en raakte Davey op de training geblesseerd aan zijn lies. Oude bekende Arentas stond gelijk klaar ons te helpen en Glenn kreeg de mogelijkheid zijn kans te pakken. Annikki vloog even heen en weer van af haar stage bij Benfica en zo hadden we 13 man (12 en een dame) die klaar waren voor de strijd. Vanaf de 1^e training wordt al de nadruk gelegd op de opbouw van achteruit, verzorgt voetballen en kansen creëren. Het is dan ook prachtig om te zien dat de focus en drive op de training eruit komt op de zaterdag. Malik wist de gehele wedstrijd perfect mee te doen in de opbouw. Hij bereikte Sharwin, Juregan komt op als back, krijgt de bal en vind Sebas op links. Sebas ziet op zijn beurt Levi vertrekken en levert een keurige steekpass af. Levi blijft koel in de 1 op 1 met de doelman en het staat 1-0. Collectief druk zetten zorgt ervoor dat de bal wordt veroverd in het centrum, na 2 combinaties staat Sebas alleen voor de doelman en verdubbelt hij de stand, 2-0. Het is genieten langs de lijn, 2 doelpunten zoals geoefend op de training. Het blijft nog even genieten. Mischa passeert 2 man op rechts en trekt de bal terug op de inkomende spits Levi, 3-0. Met deze stand wordt ook de rust bereikt. Over rust gesproken, wat een rust hebben we aan de bal. Maxim en Sharwin verzorgen de opbouw, middenvelders Glenn en Just eisen de ballen op waarna backs Juregan en Robin zich aanbieden en we door kunnen voetballen. Voorin zijn Sebas en Mischa constant dreigend vanaf de flanken. Levi staat dit seizoen in de spits en voelt zich steeds comfortabeler in die rol, de vrijheid om in de bal te komen, op het juiste moment diepgaan en telkens positie kiezen in de 16. Geronimo is het slot op de deur op het middenveld, veroverd elke bal en zoekt de voetballende oplossing. Als dit de start is van het seizoen ben ik benieuwd waar dit eindigt.

Eerst de 2^e helft nog, Annikki had lichte vertraging en kwam daarom pas de 2^e helft binnen de lijnen. We hopen natuurlijk nog lang van haar te mogen genieten, maar als Benfica haar had zien spelen zaterdag ben ik bang dat ze snel Portugees moet gaan leren. Wat een rust en controle aan de bal. Arentas deed achterin wat hij vorig seizoen al vaker heeft gedaan, sterk verdedigen en inschuiven in het middenveld bij balbezit. Penalty en de mogelijkheid voor Levi om zijn hattrick te scoren, 4-0. Sebas heeft inmiddels al 2 keer de lat geraakt en is gebrand om nog een keer te scoren. Het getuigt van grote klasse als je dan de bal veroverd, de keeper uit zijn doel ziet staan… en toch de bal breed legt op je teamgenoot die er net wat beter voor staat. Mischa tikt de 5-0 binnen. Geronimo besluit zichzelf ook te belonen voor een geweldige wedstrijd. Veroverd zelf de bal net op eigen helft en dribbelt in tot een meter of 25. 1 tegenstander hangt aan zijn linkerarm, 1 rechts, 2 om zijn nek, maar zo makkelijk stop je Nimo niet af. Een kanonskogel met links via de paal zorgt ervoor dat de tegenstanders los moeten maken, anders worden ze vertrapt in het feestgedruis waarmee dit doelpunt wordt gevierd. Het lukt niet altijd om op te bouwen, soms maak je een foutje en profiteert de tegenstander hiervan. Maar fouten maken hoort bij leren, ze niet durven maken is veel erger. Vaak kunnen we als team een fout corrigeren voor elkaar, ditmaal was het de 6-1. Dat we hierna verder gingen met wat we trainen stemt ons als trainers enorm tevreden. DURF TE VOETBALLEN!!!

Het slotakkoord was dan ook voor Die Haghe. Een mooie aanval op links en crosspass naar rechts zet Glenn voor de doelman. Hij toont nogmaals waarom hij de kans heeft gekregen en pakt hem door er 7-1 van te maken. De uitslag is niet belangrijk, hoe de doelpunten tot stand kwamen wel. Voetbal zoals we het willen zien. Het harde werk op de training werd beloond op zaterdag. De uitslag had hoger kunnen uitvallen, mocht het niet dat Quick een uitstekende doelman had en het aluminium soms in de weg zat. Echter is dat niet de reden waarom we als trainers op het veld staan, plezier en ontwikkeling, daar draait het om! Het is geweldig om te zien hoe iedereen voor elkaar door het vuur gaat en elkaar de bal gunt, te zien hoe het nu al 1 groep is. Wat dat betreft spreek ik namens alle 3 de trainers als ik zeg dat we trots zijn op het vertoonde spel en kijken we uit naar onze 2^e wedstrijd zaterdag om 8.30 uur uit tegen RAS. Een trotse assistent-trainer!